هناك اسلوبين للبحث :

البحث فى الشئون الاجتماعيه و الاخر فى العلوم التطبيقيه

ففى الاول يتم البحث فى الافكار و السير بطريقه ذاتيه...تختلف من شخص الى اخر و كل يحدد لنفسه منهجا كى يصل الى الحقيقه بطريقه مختلفه و يناقشها..لا يعتمد على منهج ثابت او تراكمى يسير فيه فى اتجاه واحد فلربما يختلف مع سابقيه و للاخرين الحق فى نقضه و نقده.

اما فى البحث العلمى (المدرسه الاسكولاستاتيكيه)...فاننا نتخذ منهجا ثابتا...مبنى على معلومات و اسس ثابته ..تؤدى الى معرفه تراكميه , يجوز فيها الحيود قليلا و لكن فى نفس المسير و الاتجاه... لا يسأل الباحث فيها عن جدواها او نتائجها..طالما سار فى نفس المنهج و على نفس الخطى...

اما القران فهو ليس بكتاب معلومات علميه... متغيره بدخول نظريات جديده ... كما يحاول البعض ان يبرزوه تماما كمثال د/ النجار

القران كتاب اجتماعى سلوكى فكرى  , انزل من الله ليقراءه كل منا و يتفهمه و يحفظه فى قلبه و يفتى نفسه فيه حتى يصل الى ايمانه الخاص الباطنى.. ..يكون غير تابع ..فيحاسب بذاته حسب قدرته على الفهم و درجة الايمان ...و لذلك رفعت المفاهيم و الاعتقادات  عن كل غير عاقل..و له حسابه الخاص ..و الله هو وحده من يحدده

اما اشكالية التفاسير و المقيده برؤى اخرين تعايشوا فى ازمنه سابقه بمحصلات معرفيه هم غير مسئولين عنها لظروفهم التاريخيه.. لا تجدى فى وقت تراكمت فيه المعارف بطريقه مثيره فيها الكثير من الحيود و اعادة البناء الجديد ( فعارضت الكم و النسبيه ما كان يعتقد انه مطلق فى جاذبية نيوتن)

فاصبح الحل امامنا ان نمط اعناق المعانى و نلويها ..كى نؤكد فهم السابقين الذين اتخذنا منهم علماء ..بالمفهوم المدرسى الاستاتيكى ( المتحرك فى المكان)... و هذا يعطى فرصه لاعداء الدين بجموده ... و عدم توافقه العصرى

اى ان مفكرينا الاسلاميين ( الا قليلا منهم ) كانوا و سيكونوا السبب فى انحسار الموجه الدينيه...فى عصر.. تسيد فيه العقل و القدره على النقد و النقد الذاتى ... اصبح الايمان ...ليس ايمانا بالغيبيات بقد ما هو ايمانا بما يمكن ان يكون حقيقه

مثال ذلك..اننا تعلمنا فى صغرنا ..قصص الف ليله و ليله و على بابا و الست الصغيره الصغيره...و عندما كبرنا ...ضحكنا على ما كنا نعتقده و ننتظره فى المنام.... حتى تناسينا ما كنا نعتقده هذا و نبحث عنه فى الاحلام على انه حقيقه واقعه